استثنائات حقوقی ممنوعیت توسل به زور در روابط بینالملل
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
صلح از قدیمیترین آرمانهای بشری است و به دلیل آن که همیشه در معرض تهدید و مخاطره قرار داشته، همواره انسانها چه از نظر تئوری و چه در عمل در تلاش برای چارهجویی به منظور برقراری، حفظ و تعالی آن بودهاند. با این وجود و بهرغم مطلوبیت صلح، جامعه بشری در 3500 سال تاریخ مدوّن خود، تنها 205 سال را در صلح و آرامش به سر برده است. با این وجود و در حالی که حافظه تاریخی بشر متألم از زخمهای به جا مانده از جنگ و خونریزی است، همواره تلاشهایی برای محدودکردن استفاده از نیروهای نظامی و توسل به زور در روابط ملل مختلف در جریان بوده است که همت خود را بر دستیابی به صلحی پایدار و ماندگار که از آرمانهای بشری است گماشتهاند. این مهم حاصل نمیشود مگر با اقدام به مهار قانونی بازیگرانی که در پی حصول به منافعشان خود را محق به پایمال حقوق سایرین میدانند. چون اخلاق از تأمین صلح بینالمللی عاجز ماند، حقوق بینالملل به امید تحقق بخشیدن به این هدف به وجود آمد. عدم توانایی جامعه ملل در ممانعت از بروز جنگ جهانی دوم باعث گردید سامانه جدیدی برای تأمین امنیت بینالملل تدبیر گردد و منشور ملل متحد در اولین عبارت از مقدمه خود هدف اولیهاش را "محفوظ نگه داشتن نسلهای آینده از بلای جنگ" اعلام نماید. قاعده منع توسل به زور در منشور ملل متحد هرگونه اقدام زورمدارانه در مناسبات بینالمللی را شامل میشود. در این پژوهش ضمن بررسی تحولات حقوقی در این زمینه، استثنائات وارد بر این قاعده حقوقی را بررسی خواهیم کرد.