1
عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلام
2
عضو هیات علمی گروه امنیت ملی، دانشکده علوم و فنون فارابی
چکیده
کنترل تسلیحات خصوصاً در زمینه موشک در دوران جنگ سرد مبتنی بر روابط قدرت بین دو ابر قدرت بود و دو ابر قدرت برمبنای مفهوم ثبات راهبردی تعاملات خود در حوزه موشک را تنظیم میکردند. پایان جنگ سرد به منزله ظهور بازیگران جدید در عرصه بینالمللی و نقش آفرینی آنها در تعاملات بینالمللی بود.در نتیجه، رویکردهای کنترل تسلیحاتی نیز برای انطباق با شرایط جدید تغییر کردند. از این رو، این سوال مطرح میشود که با توجه به تغییر در نظام بینالملل و ظهور چالشهای جدید، رویکردهای کنترل تسلیحات در حوزه موشک با چه تغییراتی مواجه شدهاند. این مقاله معتقد است رویکردهای کنترل تسلیحات در زمینه موشک بعد از پایان جنگ سرد به منظور پاسخگویی به چالشهای جدید از حوزه محدود دولت محوری و روابط بین دو ابرقدرت به سمت جامعنگری حرکت کردند که در آن بر سه اصل اعتمادسازی، شفافسازی و پادمانسازی تاکید میشود. این مقاله برای تبیین این موضوع ابتدا به بررسی تحول نظری در رویکردهای کنترل تسلیحات میپردازد. در بخش دوم چالشهای ناشی از موشک مورد بررسی قرار میگیرد و در نهایت روند حرکت رویکردهای کنترل تسلیحات در زمینه موشک مورد بررسی قرار میگیرد.