در سالهای اخیر مطالعات فراوانی توسط پژوهش‌گران و سیاستگذاران علمی کشورها در رابطه با همکاریهای علمی پژوهشی صورت گرفته و اهمیت و مزایای این همکاریها و همچنین جنبههای گوناگون آن بهشدت مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی میزان همکاریهای علمی پژوهش‌گران ایرانی و پژوهش‌گران هشت کشور صنعتی جهان در پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس طی سالهای 2011-1998 است. پژوهش حاضر، پژوهشی پیمایشی‌ـ‌توصیفی است و از روش علمسنجی برای انجام این پژوهش استفاده شده و وضعیت تولید علم ایران و کشورهای گروه هشت و نیز مشارکت علمی آن‌ها در تولید مدارک و مقالات علمی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. یافتهها نشان میدهد که در سالهای مورد بررسی، همکاریهای علمی ایران و کشورهای گروه هشت روند رو به رشدی را طی کرده و از سال 2004 به بعد رشدی سالانه 26 درصدی داشته است. همچنین دانشگاههای تهران، صنعتی شریف و دانشگاه علوم پزشکی تهران به‌عنوان پرکارترین مراکز و مؤسسات ایرانی در همکاری علمی بینالمللی با این هشت کشور به حساب آورده میشوند و پژوهش‌گران حوزههای مهندسی، پزشکی، فیزیک و اخترشناسی بیشترین میزان تولیدات علمی مشترک را به چاپ رساندهاند. بخش قابل‌توجهی از این مدارک به زبان انگلیسی بوده و بیش از 92 درصد از آن‌ها به شکل مقاله مجله و یا مقاله کنفرانس تولید شده است.
)