عالی‌ترین و بنیادی‌ترین سند در هر نظام متشکل حقوقی قانون اساسی آن است که بیانگر رئوس اهداف و برنامه‌های آن نظام بوده و سایر اسناد حقوقی با تطابق این سند اساسی تنظیم می‌گردد. در عرصه تعامل ملت‌ـ‌کشورها، این سند حقوقی که از آن به عنوان 'میثاق مشترک ملت' یاد می‌شود، پایه و شالوده حقوقی حکومت‌ها را تشکیل می‌دهد. بر این اساس اهمیت قانون اساسی برای ثبات جوامع حقوقی باعث شد که به مسئله وجود یا عدم وجود قانون اساسی در نظام حقوقی بین‌المللی پرداخته و در مقاله پیش رو با بیان مختصات و ویژگی‌های موجود در قوانین اساسی مصطلح و مقایسه آن با ویژگی‌های منشور ملل متحد به عنوان یک معاهده جهانی که به لحاظ تعداد اعضا و وسعت جغرافیایی جهانی خود و گستره موضوعات منحصر به فرد می‌باشد، جایگاه منشور ملل متحد را به‌مثابه قانون اساسی در جامعه جهانی مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم. نتیجه بررسی‌ها بیانگر این نکته است که منشورملل متحد به دلیل فقدان عنصر روح همبستگی در میان اعضا به‌مثابه قانون اساسی جهانی محسوب نمی‌شود، بلکه به عنوان قانون اساسی سازمان ملل متحد به شمار می‌رود.
)