در این مقاله قصد داریم تا به موانع تحقق سیاست همسایگی و نگاه آسیایی بهعنوان دو جهتگیری اصلی دولت سیزدهم بپردازیم. سؤال پژوهش عبارت است از: مهمترین موانع تحقق همسایگی و نگاه آسیایی دولت سیزدهم در سیاست خارجی کدام است و چگونه میتوان این موانع را پشت سر گذاشت؟ نتایج تحقیق نشان میدهد، فعال شدن تقابل امریکا با ایران، همراهی اروپا با امریکا در مذاکرات احیا برجام 2021، تلاش غرب برای تحقق برجام تحولیافته، حلول ساختار دوقطبی جنگ سردی به خاورمیانه، افزایش بیثباتیهای منطقهای و تهدیدهای امنیتی، کاهش اعتماد عمومی، بحرانهای فزاینده اقتصادی و افزایش توقعات عمومی از دولت سیزدهم مهمترین تعینات ساختاری در سه سطح بینالمللی، منطقهای و ملی هستند که موجب افزایش بیسابقه الزامات ساختاری و کاهش آزادی عمل در سیاست خارجی دولت سیزدهم و بالمآل تعویق در تحقق سیاست همسایگی و بهرهمندی از رویکرد آسیایی در سیاست خارجی میشوند. در این مقاله همچنین با مقایسهای تطبیقی نشان میدهیم، شدت تعینات ساختاری در دولت سیزدهم در دولتهای سابق وجود نداشته استروش پژوهش این مقاله توصیفی- تبیینی است.