دانش اموخته کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
در دهه اخیر اولین چالش موجود در جهان موضوع جمعیت و دومین چالش آن موضوع کمبود و بحران آب شناخته شده است. با توجه به این که الگوی مدیریت آب در جهان تغییر کرده است مدیران باید درصدد رفع چالشهای هیدروپلتیک ناشی از عدم مدیریت صحیح منابع آب باشند. در این میان مرزها پدیدههایی هستند که اساساً ماهیتی انسانی دارند که انسان به واسطه درک اختلافهای میان خود، آنها را پدید میآورند و در زمینه مطالعاتی جغرافیای سیاسی، به عنوان یکی از موضوعهای محوری شمرده میشود. رودها نیز میتوانند نقش مرز طبیعی را ایفا نمایند. رودهای مرزی به آبراههایی اطلاق میگردد که مرز میان دو کشور یا چند کشور را تشکیل میدهند. نقشه جهان بیانگر عدم انطباق مرزهای سیاسی با رودخانههای مرزی هستند. از جمله مناطق چالشبرانگیز رودهای مرزی آسیای مرکزی هستند. در این منطقه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و ظهور 5 جمهوری در حوضه رودهای آمودریا و سیردریا میتوان گفت که موازنه انرژی منطقه به هم خورد و کشورها میراثدار مدیریت نامنسجم و نادرست اتحاد جماهیر شوروی شدند. این مقاله با روشی توصیفیـتحلیلی درصدد بررسی اختلافات ناشی از عدم مدیریت یکنواخت و منسجم منابع آبی در آسیای مرکزی میباشد و با بررسی دکترینهای حقوق بینالملل بهترین شیوه استفاده از منابع آبی را مدیریت مشترک میان کشورها مطرح میکند.