2
کارشناس ارشد دیپلماسی و سازمانهای بینالمللی دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه
چکیده
با تغییر شکل منازعات بعد از جنگ سرد، دیپلماسی مسیر اول که روشی برای حل منازعات بر سر منافع و قدرت است به تنهایی قادر به حل منازعات نبود. از این رو روشهای دیگری از جمله دیپلماسی مسیر دوم با هدف رفع ابعاد ریشهای منازعه به کمک دیپلماسی رسمی آمده و نقش مکمل را ایفا نمود. این تکنیک که توسط افراد غیررسمی و در محیطهای غیررسمی صورت میگیرد یکی از گامهای مؤثر در راستای فراهم آوردن زمینه صلح در سطوح رسمی است. تکنیک دیپلماسی مسیر دوم با ایجاد زمینهای که طرفهای درگیر بتوانند در آن آزادانه و به دور از دغدغههای جلسات رسمی نظرات خود را بیان نمایند، سبب میگردد دو طرف پیش از مباحثات رسمی با نقطهنظرات هم آشنا شوند، و راه حل های محتمل را بررسی نمایند. این دستاوردها در صورت انتقال به سطوح رسمی میتواند بسیار کارگشا باشند. با در نظر داشتن ظرفیت این تکنیک برای رفع منازعات ارزیابی آن بسیار سودمند است. از اینرو در مقاله حاضر سعی شده است بدین سئوال اصلی که چگونه میتوان مدلی برای ارزیابی تکنیک دیپلماسی مسیر دوم ارائه نمود؟ پاسخ دادهشود. فرضیه مقاله حاضر این است که دیپلماسی مسیر دو را میتوانیم بر اساس ویژگیهای پایه، اهداف و دستاوردهای دیپلماسی مسیر دوم ارزیابی نمود و مدلی برای آن ارائه کرد. باتوجه به یافتهها مدلی برای ارزیابی ارائه شده است.