دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه
فصلنامه سیاست خارجی
23829680
32
3
2018
10
23
زبان دیپلماتیک: ابزار مهم دیپلماسی عمومی جدید
5
38
FA
موسی الرضا
وحیدی
کارشناس روابط بین الملل و دیپلماسی
عصر اطلاعات که مشخصه آن انقلاب در فناوریهای ارتباطی - اطلاعاتی است، باعث تغییرات بنیادین در نحوه ارتباطات، میزان دسترسی و مشارکت عمومی در مباحث سیاست خارجی و نحوه ارتباط و انتقال پیام توسط دولتها به شهروندان خارجی شده است. شکل گیری جوامع پسادرست، باعث تشدید رقابت برای جلب توجه و تخصصی تر شدن فرایند اقناع سازی و مدیریت افکار عمومی شده و این بر اهمیت زبان دیپلماتیک به عنوان زبان منطق، قانون، تدبیر، آرامش، ادب، احترام، استدلال و اقناع در چارچوب دیپلماسی عمومی جدید افزوده است. این نوشتار به دنبال بررسی رابطه بین زبان و دیپلماسی و نقش زبان دیپلماتیک در تامین منافع ملی است. در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان از زبان به بهترین نحو در خدمت دیپلماسی و توسعه قدرت نرم استفاده کرد؟ مدعای تحقیق این است که زبان دیپلماتیک به عنوان آئینه تبلور هویت، فرهنگ و ارزشهای یک ملت، میتواند نقش تاثیرگذاری درانتقال پیامهای معتبر، ایجاد اعتماد و شکل دهی برداشتها، هنجارها و کنشهای بازیگران عرصه عمومی ایفا نماید. موفقیت آن درعصرسیاست پسادرستی، منوط به توانائی ایجاد جریان مستمر از پیامهای صحیح، فریم سازی، استفاده از پیام رسانان معتبر، تعامل با مخاطب، پیوند گفتار با عمل و مهارت استفاده از شبکههای جدید اجتماعی است. در این تحقیق، رابطه زبان با فرهنگ ملی، نقش آن در ارتباطات فرافرهنگی، شاخصها و مهارتهای مربوط به زبان دیپلماتیک، اهمیت آن به عنوان ابزار مهم قدرت نرم و دیپلماسی عمومی جدید و عوامل موفقیت آن در عصر جوامع پسادرستی بررسی شده است.
زبان دیپلماتیک,ارتباطات فرافرهنگی,شبکههای جدید اجتماعی,افکارعمومی,قدرت نرم,دیپلماسی عمومی جدید,قالب بندی,سیاست پسادرستی
http://fp.ipisjournals.ir/article_34878.html
http://fp.ipisjournals.ir/article_34878_1f8f4475b1f2e121fb4e107f7fec1d0c.pdf
دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه
فصلنامه سیاست خارجی
23829680
32
3
2018
10
23
راهبرد جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران امنیتی در آسیای مرکزی
39
66
FA
رضا
سیمبر
0000-0001-5111-1075
استاد علوم سیاسی دانشگاه گیلان
rezasimbar@hotmail.com
دانیال
رضاپور
0000-0001-7964-1377
دانشجوی دکترای روابط بین الملل
danyalrezapoor@gmail.com
آسیای مرکزی از لحاظ امنیتی مفهومی در حال تغییر بوده است. بدان معنا که در زمانهای مختلف و با تغییر معادلات امنیتی سیاسی، این منطقه دستخوش دگرگونی شده است. از این رو، پس از فروپاشی شوروی، این منطقه عرصه تهدیدها و چالشهای امنیتی متعدد بوده است. مناقشههای قومی- سرزمینی، بی ثباتی سیاسی، نداشتن توسعه اقتصادی- اجتماعی، تهدیدهای فراملیتی و جرایم سازمان یافته بخشی از مهمترین چالشهای امنیتی منطقه آسیای مرکزی بوده است؛ به طوری که وجود این چالشها و مسائل حاد امنیتی، مشکلات امنیتی متعددی برای آسیای مرکزی به ارمغان آورده و مانع از استقرار کامل صلح و ثبات در این منطقه شده است. با توجه به مباحث مذکور، سوالات مقاله را اینگونه مطرح میکنیم که: پس از فروپاشی شوروری، دلایل شکل گیری بحران امنیتی در آسیای مرکزی چه بوده است؟ و ایران چگونه میتواند محیط امنیتی خود را از بحران ایجاد شده در این منطقه حفظ کند؟ مهمترین یافتههای پژوهش حاکی از این است که در آسیای مرکزی ترکیب پیچیده و چند لایهای از عوامل اقتصادی، ساختار اجتماعی- مذهبی و عوامل سیاسی و بحران مشروعیت باعث شکل گیری بحران امنیتی شده است. جمهوری اسلامی ایران میتواند برای همسویی راهبردی با آسیای مرکزی و امن نگاه داشتن محیط امنیتی خود رویکردی اقتصادی-فرهنگی در مناسبات با کشورهای این منطقه اتخاذ کند که ضمن پرهیز از مسائل اختلافی، اشتراکات فرهنگی و نیازمندیهای اقتصادی طرفین مورد لحاظ قرار گیرند. روش این نوشتار توصیفی- تحلیلی میباشد و بر مبنای تئوری امنیتی جهان سوم تدوین گردیده است.
آسیای مرکزی,جهان سوم,بحران امنیتی,منطقهگرایی,ایران
http://fp.ipisjournals.ir/article_34879.html
http://fp.ipisjournals.ir/article_34879_ab480b5dbc671a696134fc18c79a5129.pdf
دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه
فصلنامه سیاست خارجی
23829680
32
3
2018
10
23
پیامدهای راهبردی وحدت دو کره
67
100
FA
محمد حسین
شیخ الاسلامی
دانشیار دانشکده روابط بین الملل
حسین
شاه مرادی
0000-0001-5035-8666
دانش آموخته کارشناسی ارشد مطالعات آسیای شرقی
shahmoradi.hossein@gmail.com
شبه جزیره کره به عنوان سرزمینی کهن و استراتژیک، جایگاه یکی از پیچیدهترین و دشوارترین معماهای صحنه بین الملل است و تقسیم شبه جزیره کره را می توان بزرگترین میراث باقی مانده از جنگ جهانی دوم در شمال شرقی آسیا دانست. شبه جزیره کره برای قرون متمادی، صحنه نبرد استراتژیک و منفعت طلبانه قدرتهای جهانی و منطقهای بوده است و این سرزمین به سبب موقعیت ژئوپلتیک خود، کماکان محل تضاد منافع و رقابت قدرتهاست. برنامه هستهای کره شمالی و دوپارگی شبه جزیره نه تنها مردمان آن سرزمین، بلکه کل منطقه را تحت تأثیر خود قرار داده است. به شکلی که انتظار میرود، وقوع وحدت در شبه جزیره کره، چهره منطقه و مناسبات قدرت در شمال شرق آسیا را با تحولاتی شگرف روبرو کند. در این راستا، سوال پژوهش حاضر این است که پیامدهای راهبردی وحدت احتمالی دو کره چه مواردی خواهند بود؟ فرضیه مقاله مدعای آن است که وحدت دو کره، ضمن به چالش کشیدن مناسبات امنیتی حاضر در منطقه، موجبات افزایش تنش میان قدرت ها و افزایش نقش آفرینی کره متحد در زمینه های سیاسی و اقتصادی را فراهم خواهد آورد. روش پژوهش مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز آن نیز از روش اسنادی و منابع معتبر اینترنتی استفاده شده است.
شبه جزیره کره,وحدت,امنیت,اقتصاد,قدرت های بزرگ,تضاد منافع
http://fp.ipisjournals.ir/article_34880.html
http://fp.ipisjournals.ir/article_34880_816e4969eee9e56056b576dce545c3d2.pdf
دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه
فصلنامه سیاست خارجی
23829680
32
3
2018
10
23
سیاست خارجی برزیل و دیپلماسی علم و فناوری
101
132
FA
محمدرضا
دهشیری
دانشیار دانشکده روابط بین الملل
محمد حسین
نشاسته سازان
دانش آموخته کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمان های بین المللی
sir.diplomacy@gmail.com
برزیل از قدرتهای نوظهور است که در سالهای پس از جنگ جهانی دوم توانسته روند رشد علمی و فناوری خود را علیرغم بیثباتیهای سیاسی حاصل از انتقال پیدرپی قدرت از سیاستمداران به نظامیان و برعکس حفظ نماید. سیاستهای علمی و فناوری برزیل اگرچه در دوران پیش از دموکراسیسازی در سال 1985 ، ناشی از اندیشههای ترقیخواه حکومتهای نظامی و ملیای بود که سرکار میآمدند، ولی پس از 1985 برزیل سیاستهای علمی و فناورانه خود را با ثبات و با برنامه ادامه داده است و حتی المقدور اجازه نداده نوسانات اقتصادی بر این روند مؤثر واقع گردد. سؤال اصلی پژوهش: چگونه دیپلماسی علم و فناوری موجب پویایی سیاست خارجی برزیل شده است؟ چگونگی استفاده برزیل از دیپلماسی علم و فناوری و بررسی ابزارها، بازیگران و سیاستگذاریها در اولویت بررسی قرار دارند. به نظر میرسد برزیل علاوه بر تقویت نهادها و برنامههای ملی در جهت تعیین راهبردهای علمی و فناوری چهار رویکرد اصلی در دیپلماسی را دنبال میکند: اول چندجانبهگرایی تجاری، دوم تخصصگرایی(مثلاً ابداع دیپلماسی سوختهای زیستی در قاره آفریقا که سالها است فناوری تولید این نوع سوخت را در دست دارد)، سوم استفاده از نهادهای ملی مستقل از دولت مخصوصاً در جهت جذب بودجه و تبادلات دانشگاهی است مانند فاپسپ. تبادل اساتید، صاحبنظران، صاحبان صنایع و دانشجویان بین دول مختلف، چه آنهایی که فناوری برتر دارند که باعث ارتقای اندیشمندان بومی میشود و چه آنهایی که فناوری ضعیفتری دارند که باعث ایجاد بستر جهت تأمین منافع برزیل میگردد. چهارم غیرامنیتیسازی و تأکید بر وابستگی تجاری و اقتصادی مخصوصاً در منطقه آمریکای لاتین. این تحقیق به روش کتابخانهای و اسنادی با رویکردی تبیینی_تحلیلی نگاشته شده است.
دیپلماسی علم و فناوری,برزیل,آمریکای لاتین و فاپسپ (آژانس تحقیقاتی ایالت سائوپائولو)
http://fp.ipisjournals.ir/article_34881.html
http://fp.ipisjournals.ir/article_34881_a805457a4f7e6ada293b6902d78eb567.pdf
دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه
فصلنامه سیاست خارجی
23829680
32
3
2018
10
23
بازاندیشی سازوکارهای حقوق بینالملل در محاکمه دزدان دریایی نوین
133
152
FA
غلامعلی
قاسمی
دانشیار دانشکده حقوق، دانشگاه قم
g.ghasemi43@yahoo.com
محمد
ستایش پور
0000-0001-9647-9391
دانشجوی دکترای حقوق بین الملل
mohamadsetayeshpur@yahoo.com
دزدی دریایی پس از دورهای رکود نسبی در جامعه بینالمللی و به طور خاص، سواحل سومالی و خلیج عدن ظهور یافته است؛ دزدی دریایی به نحوی در اساس خود تغییر یافته است که به حق میتوان آن را مرحلهای کاملاً نوین از دزدی دریایی دانست. تحول در مفهوم دزدی دریایی (اقدامات دزدان دریایی نوین)، تدقیق در سازکارهای حقوقی در محاکمه آنان را مقتضی میدارد. مقاله حاضر، پس از تبیین مؤلفه «نوین» در مورد دزدان دریایی که حکایت از تحول در مفهوم دزدی دریایی دارد، به فراخور این تحول و ارکانی که دارد، به چند و چون احراز مسئولیت دزدان دریایی نوین از منظر حقوق مسئولیت بینالمللی پرداخته و متعاقب آن، بر صلاحیت دادگاهها در محاکمه آنها نظر دوخته است. نوشتار پیش رو نشان داده است که مضاف بر مسئولیت مستقل، مسئولیت اشتقاقی (مشترک) در مورد چنین دزدانی مطرح است. نیز در راه محاکمه دزدان دریایی نوین باید میان نظامهای حقوقی داخلی و حقوق بینالملل تعامل باشد و مادامی که این همسویی و اراده واقعی در محاکمه چنین دزدانی صورت نگیرد، احقاق حق، عملاً و منطقا،ً میسور نخواهد بود.
دزدان دریایی,دزدی دریایی نوین,محاکمه,عدن,سومالی,همکاری بینالمللی
http://fp.ipisjournals.ir/article_34882.html
http://fp.ipisjournals.ir/article_34882_f882523ab4edc6de56a9107372a78ab2.pdf
دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه
فصلنامه سیاست خارجی
23829680
32
3
2018
10
23
جنگهای سایبری: چالشها و راهکارهای تعامل در پرتو مقررات توسل به زور
153
182
FA
علی
امیری
استادیار حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان
ma2063006@yahoo.com
مهدی
حیدری فرد
دانشجوی دکترای حقوق بین الملل عمومی
منشور سازمان ملل متحد تمامی اعضای جامعه بینالمللی را از تهدید یا توسل به زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال اقتصادی سایر کشورها، یا هر اقدامی که در تعارض با اهداف ملل متحد باشد، نهی نموده است. البته، اصولی مثل اصل توسل به دفاع مشروع و یا توسل کشورها به مکانیزم تامین امنیت دسته جمعی در مقابل کشور خاطی، به عنوان استثنای این اصل، در قالب ماده حقوقی دیگری در منشور مورد تاکید قرار گرفته است. در عین حال، واقعیت این است که اصول سنتی مذکور در مواجهه و تطبیق با تحولات معاصر جامعه بین الملل از جمله پیدایش پدیده نوظهور فضای سایبری ناتوان است.فضای سایبری شبکهای به هم پیوسته از زیرساختهای فن آوری اطلاعات، اینترنت، شبکه های مخابراتی، سیستم های رایانهای، کنترلکننده ها، پردازشگرها، کابل های فیبر نوری، مسیریابها<sup><sup>[1]</sup></sup> است که عملکرد اکثر سازوکارهای اقتصادی جوامع امروزی را به خود متکی ساخته و از طرف دیگر، امکان مورد هدف قرار گرفتن آنها در قالب حملات و عملیات سایبری هشداربرانگیز است. اینگونه عملیات می تواند تاثیرات بسیار جدی، نهتنها بر دادههای سیستم کامپیوتری، بلکه اختلال و ازکار افتادگی زیرساخت های متکی بر سیستمهای رایانهای را بهدنبال داشته باشد. البته دامنه یک جنگ سایبری میتواند از خشونتهای شبکهای ظاهرا بیضرر تا حملات شدید به زیرساختهای زیربنایی در نوسان باشد. متاسفانه در حالی که بیشتر نگرانی کشورها در برخورد با این پدیده بعد حفاظتی امنیتی داشته و تاکید آنها حفاظت از زیرساختهای رایانهای در برابر فیلترینگ، ایجاد اختلال و آسیب به آنها بوده، چالشهای حقوقی این حوزه و نحوه اعمال و تفسیر قواعد حقوق جنگ به ویژه مقررات توسل به زور با توجه به ویژگی های ذاتی فضای سایبری کمتر بدان پرداخته شده و قابلیت اعمال مقررات مذکور در فضای مجازی در هاله ای از ابهام قراردارد.
<br clear="all" />
[1] . Routers
حقوق مخاصمات مسلحانه,توسل به زور,عملیات سایبری,حمله سایبری,حمله نظامی در فضای سایبری,دفاع مشروع
http://fp.ipisjournals.ir/article_34883.html
http://fp.ipisjournals.ir/article_34883_3889feaec632de02bae6974f0ed6c484.pdf