@article { author = {حیدری, ایوب and قربانی شیخ نشین, ارسلان}, title = {تحلیل روابط ایران و هند بر اساس نظریه سازه انگاری : نگاهی به رویکرد سیاست خارجی دولت روحانی و مودی}, journal = {فصلنامه سیاست خارجی}, volume = {36}, number = {2}, pages = {47-74}, year = {2022}, publisher = {دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه}, issn = {23829680}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {ایران و هند روابط دیرینه ­ای با یکدیگر دارند که همواره با فراز و نشیب­ هایی همراه بوده است. در این نوشتار برای شناخت عوامل مؤثر در روابط دو کشور، از نظریه سازه­ انگاری کمک گرفته شده است که علاوه‌بر نقش عوامل مادی به نقش عوامل غیرمادی نیز می­پردازد. در پژوهش حاضر، به این سؤال پاسخ خواهیم داد که روابط ایران و هند از منظر نظریه سازه ­انگاری چگونه قابل‌تبیین است. فرضیه پژوهش این است که سیاست خارجی برآمده از هویت جمهوری اسلامی ایران در تعارض با نظم لیبرالی و سیاست خارجی متمایل به غربِ هند، منجر به ایجاد موانع و محدودیت ­های ساختاری شده و از توسعه روابط ایران و هند در حد مطلوب و مورد انتظار، جلوگیری نموده است. دستاورد پژوهش این است که در مقاطعی که دو کشور رویکرد مستقلی در سیاست خارجی در سطح کارگزار اتخاذ نموده ­اند، محدودیت­های ساختاری کاهش یافته و درنتیجه شاهد توسعه روابط ایران و هند بوده ­ایم و در مقابل اتخاذ برخی رویکردها در سیاست خارجی دو کشور بر محدودیت­های ساختاری افزوده است. در نوشتار حاضر، تلاش شده است که با بهره­ گیری از نظریه سازه ­انگاری به نقش عوامل ساختار و کارگزار در روابط ایران و هند اشاره شود. این پژوهش با روش کیفی و رویکرد بیناذهنی و با استفاده از منابع کتابخانه ­ای، اسنادی و اینترنتی به موضوع موردبحث می پردازد. }, keywords = {سیاست خارجی,سازه انگاری,هویت,ایران,هند}, url = {http://fp.ipisjournals.ir/article_696948.html}, eprint = {http://fp.ipisjournals.ir/article_696948_4f42472cf2eb5e5025804e2d2bc11ed5.pdf} }