2
دانش آموخته کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمانهای بین المللی
چکیده
تحولات دیپلماسی سبب شده که دولتها در کنار پیگیری منافع ملی و تعقیب سیاستهای خود در قالب دیپلماسی سنتی، به اشکال نوین دیپلماسی جهت تأثیر بر افکار عمومی بینالمللی و محیط بینالملل متوسل شوند. حضور دولتها یا حکومتهای محلی تابع آنها در نهادهای چندجانبه غیردولتی و تعاملات موجودیتهای فرو ملی در راستای این مهم قرار دارد. این مقاله، جایگاه دیپلماسی شهری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را بررسی میکند. به همین جهت، مطالعه حاضر ابتدا مبانی و اصول نظری سیاست خارجی کشور را مورد نظر قرار میدهد که در واقع جهتگیریهای اصلی در مورد دیپلماسی شهری را تعیین مینماید و سپس به بررسی عملکرد سیاست خارجی کشور در این خصوص میپردازد. بدین منظور، تعاملات دوجانبه (روابط خواهرخواندگی) و چندجانبه (عضویت در شبکههای بینالمللی) شهرهای ایران بررسی شده است. به طور خلاصه، از حیث نظری، باتوجه به ماهیت فرهنگی انقلاب اسلامی، تعاملات غیردولتی (مانند دیپلماسی شهری) جایگاه مشخص و معینی در سیاست خارجی ایران دارد. عملکرد سیاست خارجی ایران در مورد تعاملات خارجی شهرها، بیانگر مطابقت آن با اصول نظری سیاست خارجی است. این مناسبات طیف وسیعی از شهرهای متعلق به تمدنهای گوناگون را در بر دارد که بیشترین آن معطوف به روابط با شهرهای کشورهای اسلامی و محیط پیرامونی ایران است.